Sabah soğukta elde simit, Kuğulu’nda beklemektir Ankara. Sakarya’nda bira, Tunalı’nda salata, Arjantin’in de yemek, Bahçeli’nde nargilendir Ankara. Bazen yalnız başına kalmaktır, Güven parkında ya da bilmediğin, Bir topluluğun içinde Sesini yükseltmektir Kızılay da. El ele dolaşmaktır Armada'nda ya da Karum da. Bazen hiç gitmemektir dikmen yokuşuna İzlemektir Atakule de akşamını Ankara. Bitirmektir günü, Tahta sesindeki kokoreçle çiftlikte, Son bir sigarayla Ankara.
18 Ekim 2010 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
bir de benim gibi uzaktan uzağa düşlemektir kavuşacağın günü; ANKARA....
YanıtlaSilankara düşleri; en yakın zaman da ankaramıza kavuşman dileğiyle ... nerey gidersem gidiyim bende hemen dönmek istiyorum. dogduğum ve doyduğum yer olarak görüyorum ben ankara yı :)
YanıtlaSil