bu aralar ben herşeye isyan durumundayım. herşey nedense gözüme batma durumda. sürekli söylenip duran insanlar nefret ederim bende onlardan biri oldum malesef:(
bir haftadır nerdeyse tam asosyal yaşamaya başladım. ev iş iş ev arasında dolanıp duruyorum. sabah uyandığım zaman yataktan kalkmak istemiyorum, ne giyinmek ne de makyaj yapmak istiyorum. tabi ki işe de gidip hiç çalışasım olmuyor. iş yerinde de en samimi olduğum arkadaşım başka bir yerde tayini çıktı. iş yerinde de hiç keyfim kalmadı anlıyacanız.bende tayin bekliyordum ama malesef çıkmadı, beklemekde sürekli bir gerginlik yapıyor.
günlerim bu aralar çok sıkıntılı geçiyor. umarım bu ruh halinden bir an evvel sıyrılırım çünkü hiç çekilmiyorum :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder